• Home
  • /
  • Nieuws
  • /
  • Hoe een dieet zere vingers veroorzaakt
Hoe een dieet zere vingers veroorzaakt

Hoe een dieet zere vingers veroorzaakt

Er bestaat geen universeel dieet.

Voeding voor de één is vergif voor de ander. Het klakkeloos volgen van de laatste dieet-trend kan dus schadelijk zijn voor je gezondheid. Jóuw gezondheid… want de buurvrouw doet het er misschien perfect op!

Er zijn natuurlijk wel algemeen aangenomen ‘waarheden’, maar die kunnen volgend jaar opeens achterhaald blijken te zijn. Zo werd eerst aangenomen dat verzadigd vet dé boosdoener was inzake hart- en vaataandoeningen. Nu blijkt echter suiker dé boosdoener te zijn en is verzadigd vet zelfs essentieel voor de opbouw van je celwanden.

Een dieet voor jou alleen!

Toen het boek ‘The Personalized Diet’ van dr. Eran Segal en dr. Eran Elinav verscheen heb ik het meteen gekocht en doorgespit. Ik geloof namelijk dat een dieet aangepast moet worden aan een specifieke (gezondheid)situatie, persoonlijke constitutie en niet te vergeten omstandigheden. Je kunt wel iedere avond een pond groente willen eten maar als je kinderen al beginnen te gillen bij één sperzieboontje moet je érg sterk in je schoenen staan om dat vol te houden.

Het boek is makkelijk te lezen maar hoe je precies een persoonlijk plan opstelt wordt helaas niet zo goed uitgelegd. Kort gezegd gaat het om de bloedsuikerpiek (glucosepiek) die bepaalde voedingsmiddelen bij je veroorzaken, gemeten vóór en tot 2 uur ná de maaltijd.

Je bloedsuiker moet namelijk zo stabiel mogelijk blijven. Een te hoge piek leidt tot een te snelle daling, die vervolgens weer tot een behoefte aan glucose leidt. Je hersenen beginnen dus te schreeuwen om eten en dan werkt het net zoals met die sperziebonen: je moet érg sterk in je schoenen staan om er niet aan toe te geven.

Het teveel aan glucose in je bloed wordt daarnaast meestal omgezet in (buik)vet en opgeslagen voor barre tijden. Je weet wel, die winters met strenge vorst en niets anders te eten dan wat verschrompelde appeltjes, een paar ingekuilde aardappelen en misschien ergens wat ingemaakte bonen. Heb je vast wel eens wat over gehoord van je grootouders.

De kern van het verhaal is nu dat wij allemaal individueel reageren op voedingsmiddelen. Een croissantje met jam veroorzaakt bij mij een enorme bloedsuikerpiek, maar bij mijn man niet. Het leven is niet eerlijk.

Hoe zoek je dit nu uit?

Je meet 5x per maaltijd je bloedsuikerspiegel. Dat kun je doen met een bloed glucosemeter zoals ze ook door diabetici worden gebruikt. Je prikt in je vingertop, druppelt wat bloed op een speciaal stripje en dat stripje wordt vervolgens door de bloedmeter uitgelezen. En ja, je eindigt dus met lekgeprikte vingertoppen. Als je tenminste meer dan één maaltijd per dag wilt checken.

Ik heb de resultaten van 4 ontbijtjes in een exel-grafiek samengevat, en je ziet dan interessante verschillen.

Een roomboter croissant met jam (eerste grafiek) veroorzaakt een enorme piek na een uur, en daarna keldert mijn bloedsuikerspiegel. Havermout (tweede grafiek), waarvan altijd wordt gezegd dat het langzaam energie afgeeft, veroorzaakt nagenoeg meteen een piek. En de fruitsalade (vierde grafiek) spant de kroon qua piekhoogte. Mango met Griekse yoghurt echter (de derde grafiek) doet vrij weinig en is dus voor mij een prima ontbijtje.

Wat kun jíj hier nou mee?

Eigenlijk is het simpel. Je koopt een bloedglucose metertje, wat teststrips, en je gaat voor en na de maaltijden in je vingers prikken. Hou wel je bloedsuikerspiegel bij! Hier is nog een leuk filmpje wat het principe uitlegt:

Je leert dus waar jij op reageert en waarop niet. Het lichaam zal altijd proberen in evenwicht te blijven (de zgn. homeostase te handhaven) en een te hoge suikerpiek zo snel mogelijk wegwerken. Uiteindelijk veroorzaakt dit vetopslag. Een te laag dal is ook niet goed, want de kans is groot dat je honger krijgt en weer gaat eten. De ideale curve is een licht glooiende piek met een verwaarloosbaar dal, die vervolgens teruggaat naar de uitgangswaarde.

Door je bloedsuiker te monitoren krijg je dus inzicht in wat voor jóu goede maaltijden zijn en wat je beter kunt laten staan. Op termijn heb je een ‘database’ van maaltijden die geschikt voor je zijn.

Het vergt wel wat doorzettingsvermogen en enige mate van sadisme. Om écht precies te weten waar je op reageert zou je de maaltijden moeten versimpelen: mango puur, havermout gekookt in water, een roomboter croissant zónder jam enz. Zo ver ben ik nog niet, maar dat gaat nog wel komen.

Als mijn vingers zijn genezen.

The Personalized Diet – Dr Eran Segal & Dr Eran Elinav
ISBN 9781785041303

Scroll naar top